Φυσικά, ο καθένας μας διαφέρει σε κάποια από τα ταλέντα και τις δεξιότητές του από τους άλλους ανθρώπους. Είναι όπως στο σχολείο: κάποιοι είναι καλοί στον αθλητισμό, ενώ άλλοι είναι πιο κοντά στις ακριβείς επιστήμες. Μόνο που τώρα, στην ενήλικη ζωή, δεν είναι σημαντικοί οι βαθμοί, αλλά οι δεξιότητες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην πράξη. Συμβαίνει ότι ένας ενήλικος άνδρας που έχει εργαστεί σωματικά όλη του τη ζωή αναγκάζεται να εξοικονομήσει τα πάντα. Και η «ελάχιστα νεοφυής» νεολαία των 19 γνωρίζει ήδη πώς να κερδίσετε χρήματα για ένα αυτοκίνητο, διαμέρισμα και διακοπές στο εξωτερικό μια φορά κάθε τρεις μήνες. Συμβαίνει και αυτό.
© Pexels
Όμως, όσο κι αν θα ήθελα να επαινέσω για άλλη μια φορά τη σύγχρονη νεολαία, δεν είναι όλοι οι εκπρόσωποί της ιδιοφυΐες και παιδιά θαύματα. Σε κάποιους η φύση στηρίζεται. Αν και δεν είναι όλα τόσο άσχημα όσο νομίζετε. Το κυριότερο είναι να μελετάς περισσότερο, να ελέγχεις πάντα τον εαυτό σου και να βλέπεις λιγότερες τηλεοπτικές σειρές για την ορμητική δεκαετία του ’90. Και τότε, βλέπετε, η κατανόηση της ζωής θα έρθει από μόνη της. Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα της νεότερης γενιάς: λανθασμένες στάσεις ζωής και ευαισθησία στην εξωτερική επιρροή.
Πώς να κερδίσετε χρήματα για ένα αυτοκίνητο
Στα 62 μου, είμαι πραγματικά έκπληκτος που είμαι ακόμα σε θέση να σκέφτομαι όχι μόνο με την καρδιά μου, αλλά και με τον εγκέφαλό μου. Για κάποιο λόγο, όλοι οι φίλοι μου το έχασαν εδώ και πολύ καιρό. Το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι τηλεοπτικές σειρές, εγγόνια και βόλτες στον καθαρό αέρα. Ίσως αν εγώ ο ίδιος δεν ήξερα μια άλλη ζωή, να μην εκπλαγώ. Όμως κατάφερα να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο και είδα πώς ζουν στο εξωτερικό. Για τους ανθρώπους εκεί, η έβδομη δεκαετία δεν είναι ακόμα καθόλου ηλικία. Και συμφωνώ απόλυτα μαζί τους. Γιατί λοιπόν τα πράγματα δεν πάνε καλά για εμάς;
Μάλλον θα ξεκινήσω με το πώς βρέθηκα σε άλλη χώρα για πρώτη φορά. Αυτή είναι στην πραγματικότητα μια μάλλον μπανάλ ιστορία. Και πιστέψτε με, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν εμένα στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Απλώς έπρεπε να κερδίσω χρήματα κάπου για να ταΐσω τις δύο κόρες μου και τον μονάκριβο γιο μου. Γενικά, δεν θα σας πω κάτι νέο. Πέταξα στην Ιταλία, πέρασα αρκετό χρόνο για να εγκατασταθώ και να αναζητήσω ένα κατάλληλο μέρος για να εργαστώ. Μετά ασχολήθηκα και άρχισα να αποταμιεύω τα έξοδα διαβίωσης των παιδιών μου. Μάλλον αυτό είναι όλο.
© Freepik
Ό,τι κι αν σας πει κανείς, το να βγάλετε χρήματα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Και πολύ αργό. Έφυγα όταν ήμουν 37 ετών. Φυσικά, δεν δούλευα συνέχεια· μερικές φορές γύριζα σπίτι για λίγο. Ήμουν και στην Ισπανία και στη Γαλλία… Με λίγα λόγια, βοήθησα τις κόρες μου σε γάμους και στέγαση. Αλλά γιε Πασά, αποφάσισε την οικογενειακή του ζωή αργότερα από όλους. Και μετά τον γάμο, στον οποίο, παρεμπιπτόντως, δεν ήμουν, ο Πάβελ άρχισε να ψάχνει ενεργά για κάποια περισσότερο ή λιγότερο κανονική δουλειά. Πριν από αυτό, ήταν ικανοποιημένος με κάθε είδους hackwork ή κάτι τέτοιο.
Ο γιος μου έχει μόνο ένα πρόβλημα. Δεν ξέρω αν είναι όλα για τον πατέρα του ή το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές ο Πασάς ήταν περιτριγυρισμένος μόνο από τις αδερφές του… Αλλά δεν ξέρει πώς να κάνει τίποτα με τα χέρια του. Απλώς δεν έμαθα. Για να επιδιορθώσει κάτι, να αλλάξει μια σπασμένη πρίζα ή να διορθώσει το καλώδιο της τηλεόρασης – είναι πιο εύκολο γι ‘αυτόν να πάει και να ζητήσει από τους γείτονες όλα αυτά. Τέτοιες δυσκολίες δεν είναι για αυτόν. Και, όσο για έναν άντρα, αυτή η αναταραχή κόστιζε πάντα στον Πάβελ μεγάλες δυσκολίες. Καταλαβαίνετε, αν δεν είστε πλούσιοι, τότε πρέπει να μάθετε κάτι. Αλλιώς… Τουλάχιστον σταθείτε κάτω από την εκκλησία.
Έτσι ο γιος μου αποφάσισε να κερδίσει λίγα επιπλέον χρήματα όσο ο φίλος του ήταν άρρωστος. Ασχοληθείτε με ιδιωτικές μεταφορές, αλλά με το αυτοκίνητο κάποιου άλλου. Όχι, να πάω κάπου να σπουδάσω. Ή, δεν ξέρω, αλλά τουλάχιστον πηγαίνετε στο εργοστάσιο. Του άρεσε το γεγονός ότι μπορούσε να κάθεται πίσω από το τιμόνι όλη μέρα, ακόμη και να παίρνει καλά χρήματα για αυτό. Ο Πάβελ δεν σκέφτηκε καθόλου το γεγονός ότι τώρα είχε οικογένεια. Και, προφανώς, τον έφαγε τόσο αυτή η κουταβιακή χαρά, η αίσθηση του αυτοκινητιστή, που κάποια στιγμή άρχισε να ονειρεύεται και έπεσε σε ένα ατύχημα. Είναι καλό που τουλάχιστον επέζησε, αφού γλίτωσε με πολλά κατάγματα.
© Pexels
Όλα θα ήταν καλά, αλλά το αυτοκίνητο δεν ήταν ασφαλισμένο, ειδικά σε ένα τέτοιο γεγονός. Αυτό σήμαινε ότι τα χρήματα για τις επισκευές έπρεπε να πληρωθούν πλήρως. Πού μπορώ να τα βρω αν ακόμη και οι τράπεζες της περιοχής δεν ήθελαν να δώσουν δάνεια στον γιο μου; Βέβαια εκείνη την περίοδο δούλευα και κάτι είχα στο μυαλό μου. Αλλά ήταν εκείνη την περίοδο που έστειλα στην κόρη μου ένα συγκεκριμένο ποσό για στεγαστικά θέματα. Οπότε ακόμα και οι δυνατότητές μου σε αυτή την περίπτωση ήταν πολύ περιορισμένες.
Τι έμεινε να κάνουμε, ρωτάτε; Και θα σου απαντήσω – τίποτα! Αν ήμουν νύφη μου, δεν θα έκανα τίποτα, αλλά, πιθανότατα, θα έκανα απλώς αίτηση διαζυγίου και αυτό θα ήταν το τέλος. Μια επιπλέον σφραγίδα στο διαβατήριό σας και χωρίς τύψεις. Τι έκανε όμως; Με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε να μάθω αν κάποιος είχε δουλειά για εκείνη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, μέσα σε ενάμιση χρόνο θα μπορούσε να κερδίσει χρήματα για να επισκευάσει το αυτοκίνητο που έσπασε ο γιος μου. Να πάω όμως τώρα, όταν δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τη γαμήλια τελετή; Εκπληκτικό κορίτσι. Αλλά από την πλευρά μου, δεν την ενόχλησα.
Έτσι, χοντρικά, έζησα με τη νύφη μου δύο ολόκληρα χρόνια. Ήμασταν γείτονες, μάλιστα, αλλά συχνά πηγαίναμε να επισκεφτούμε ο ένας τον άλλον. Και όλα αυτά ενώ ο γιος μου καθόταν στο σπίτι και έψαχνε για τουλάχιστον κάποια δουλειά. Ξέρεις, είμαι μια συνηθισμένη γυναίκα, ένα άτομο όπως εσύ. Ως εκ τούτου, στην αρχή μου φάνηκε ότι όλη αυτή η ιστορία που προέκυψε δεν θα διαρκούσε πολύ. Ή η νύφη θα πάει σπίτι νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Ή δεν θα μπορέσω να το αντέξω και να σταματήσω να επικοινωνώ μαζί της. Λοιπόν, εγώ είμαι μεγαλύτερος και αυτή είναι νέα. Σύγκρουση γενεών.
© Freepik
Στην πραγματικότητα όμως όλα έγιναν το αντίθετο. Αν και δούλευα πολύ περισσότερο, προς ντροπή μου, ήξερα πολύ άσχημα την τοπική γλώσσα. Αλλά η Βίκα ήταν πολύ καλή στα ιταλικά. Κάποια στιγμή άρχισε να μου λέει και κάποιες λεπτές λεπτομέρειες σχετικά με τη γραμματική και τη σύνταξη. Δεν ξέρω γιατί, αλλά την υπάκουσα. Γενικά, το επίπεδο των γνώσεών μου ήταν αρκετό για μένα. Αλλά αν σταματήσουμε να εξελισσόμαστε, τι θα γίνουμε όλοι;
Γενικά, όσο καιρό δουλεύαμε μαζί, με τη νύφη μου γίναμε πολύ καλοί φίλοι. Της έδειξα πού ήταν τα φθηνότερα μαγαζιά και γενικά παρουσίασα τη Βίκα σε πολλούς συμπατριώτες μας. Οι άνθρωποι γύρω μας αναρωτιόντουσαν ακόμη και πώς ήταν που η πεθερά και η νύφη επικοινωνούσαν σαν καλύτερες φίλες. Προφανώς, μια κοινή αιτία μας φέρνει πολύ κοντά. Το ένιωσα και μου άρεσε αυτή η κατάσταση. Έτσι, όταν η Βίκα πήγε σπίτι, έκλαψα έστω και λίγο. Φυσικά, η γυναίκα του γιου μου ήρθε εδώ για να κερδίσει χρήματα. Σίγουρα όμως μου έλειψε ακόμα και εκείνη τη στιγμή του χωρισμού.
© Freepik
Τώρα φανταστείτε τη φρίκη και την έκπληξή μου όταν μιλήσαμε μαζί της μέσω βιντεοκλήσης την πρώτη κιόλας μέρα μετά την άφιξή της. Αποδείχθηκε ότι ενώ η νύφη μου και εγώ δουλεύαμε, ο καθένας για τον δικό μας λόγο, ο γιος μου δεν έχασε χρόνο. Άρχισε να βγαίνει έξω, ξόδεψε μερικά από τα χρήματα που έστειλε η Βίκα για να ξεπληρώσει το χρέος του και γενικά άλλαξε πολλά προς το χειρότερο. Αυτά είναι τα νέα. Επιπλέον, όταν μιλούσαμε με τη Βίκα, άκουσα το μεθυσμένο μου μουγκρητό πίσω της. Είναι καλό, τουλάχιστον ποτέ δεν έβαλε χέρι σε γυναίκες. Εκείνη τη μέρα έγινα πολύ γκρίζα εξαιτίας των όσων άκουσα και σκεφτόμουν ακόμη και για την απουσία μου από το σπίτι.
Γενικά, τώρα είμαι ευχαριστημένος με την απόφασή μου και δεν νιώθω ένοχος για τίποτα. Επειδή δεν πάτησα τις αρχές μου μόνο και μόνο για να προστατεύσω τον ενήλικο γιο μου. Ο Πάβελ συμπεριφέρθηκε όπως του άρεσε. Παρόλο που η ίδια του η γυναίκα αποφάσισε να βοηθήσει, εκείνος την πρόδωσε. Και γενικά, από την αρχή ήταν απαραίτητο να δούμε απλά τα πράγματα νηφάλια. Και τώρα τι, η Βίκα τον παράτησε και έκανε το σωστό. Και εγώ, με τη σειρά μου, έβγαλα ορισμένα συμπεράσματα για τον εαυτό μου.
© Freepik
Λοιπόν, δεν πρέπει να χάσετε το γεγονός ότι το χρέος, στην ουσία, δεν πληρώθηκε ποτέ και το ρολόι χτυπά. Ο Πασάς δεν έχει χρήματα, ούτε γυναίκα, ούτε κίνητρο. Κι εγώ, όπως πιθανώς ήδη μαντέψατε, τον αρνήθηκα. Και η σχέση μας επιδεινώθηκε πολύ μετά από αυτό. Αν και δεν μετανιώνω για τίποτα: ο γιος μου εξαφανίστηκε, αλλά η κόρη μου εμφανίστηκε. Εξάλλου, ακόμη και για το γεγονός ότι εγώ ο ίδιος μπόρεσα να τα γράψω όλα αυτά και να τα βάλω στο Διαδίκτυο, είμαι ευγνώμων στη Βίκα, με δίδαξε. Μερικές φορές βρίσκουμε αληθινά παιδιά σε αρκετά προχωρημένη ηλικία. Τουλάχιστον, αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωσή μου.
